JUDAS:
Mijn god! Zijn ogen!
Als een bezeten man
Door mij gaat hij dood, maar dat was nooit mijn plan.
Had ik het voorzien, had ik het nooit gedaan.
Ik heb nooit gewild dat het zo ver zou gaan.
Hij weet niet dat ik alles voor zijn bestwil deed,
Ik zou hem willen redden van al dit leed.
En ik wil dat Jezus weet
Waarom ik dit deed.
ANNAS:
Kan het wat minder
Met al dat gejammer?
Nu heb je inenen
Gewetensbezwaar?
Kijk naar die meute
Ze willen hem lynchen,
Dus waar jij op uit was,
Wordt allemaal waar.
KAIAPHAS:
Door deze daad
Ben jij de held van de natie.
Judas, jouw naam
Zal spreekwoordelijk zijn.
Je bent goed betaald
Voor dit simpele klusje:
Eén zo’n klein kusje
Je vond het vast fijn.
JUDAS:
Jezus! Neem me niet kwalijk!
Ik dacht dat ik deed wat jij wilde van mij.
Wij zijn beiden verraden,
Maar ik krijg de schuld van deze smeerlapperij.
Ik ben bezoedeld met onschuldig bloed,
Nu zal mijn naam dus vervloekt zijn, voorgoed.
Ik ben bezoedeld met onschuldig bloed,
Nu zal mijn naam dus vervloekt zijn,
Vervloekt zijn,
Vervloekt zijn, voorgoed.
Hoe moet ik van hem houden?
Zou hij echt zo speciaal zijn?
‘t Is een man,
Zomaar een man,
Hij is net als ik
Niet de zoon van God
Geen leider van belang
Hij maakt me bang …
Als hij dood is straks
Hoe bekijkt hij mij?
Houdt hij ook
Houdt hij ook van mij?
Is er plaats voor mij?
Oh …
Mijn hooft is zo duister, nu
Mijn god!
Dit is ziek!
Ik ben gebruikt
En dat wist jij heel de tijd!
God, waarom koos je mij
Als jouw speelbal
In dit spel?
Jouw smerig, bloudig spel!
Jij verraadde mij!
Jij verraadde mij!
Jij verraadde mij!
Moordenaar!
Moordenaar!
Moordenaar!
ENSEMBLE:
Dat was Judas.
Arme Judas.